Ontstaan
De Stichting Welzijn Wajir (SWW) is in 1997 formeel opgericht door vijf Nederlandse huisartsen die in 1995-
Na hun terugkeer hebben zij besloten om de Stichting Welzijn Wajir op te richten om Wajir structureel te helpen. De Stichting is gevestigd in Wilnis.
Bestuur
Voorzitter | Ad Groeneveld, huisarts niet praktiserend |
Secretaris-Penningmeester | Inge Gransbergen-Hafkamp |
Bestuurslid | Dr. Paul Veldhuijzen |
Supporters
Wajir Shop | Angèle en Alex Smit |
Website wajir.org | Harry de Haan |
Doel
De stichting heeft statutair ten doel:
- Het bieden van hulp in de ruimste zin van het woord aan de inwoners van Wajir en omgeving, een plaats in noordoost Kenia. Deze hulp heeft vooral betrekking op het gebied van gezondheidszorg, voedselvoorziening, welzijn en onderwijs. De hulp kan rechtstreeks worden geboden, maar ook door ondersteuning van al ter plekke actieve hulpverlening. De stichting maakt zo mogelijk gebruik van betrouwbare en competente contactpersonen ter plaatse.
- Het verrichten van handelingen die met bovenstaande verband houden in de ruimste zin.
- Voorlichtingsactiviteiten over hulp in Kenia, in het bijzonder over de regio Wajir, op het gebied van gezondheidsvoorzieningen, voedselvoorziening, welzijn en onderwijs, maken een integraal onderdeel uit van de doelstelling van de stichting.
De stichting werkt samen met onder andere De Wilde Ganzen en ICCO/Kerk in Actie
De werkzaamheden in Nederland zijn de volgende:
- Het geven van lezingen en lessen op basisscholen
- Het uitgeven van een boek
- Het bijhouden van een etalage met voorlichtingsmateriaal over Wajir
- Het bemensen van kramen op braderieën en markten
- Het leggen en onderhouden van contacten met donateurs , fondsen en andere organisaties voor ontwikkelingshulp
In Kenia : contact met en het aansturen van onze contactpersonen en (via hen) contact met de County Government en de Katholieke missiepost. Het helpen opstellen van projectplannen en de communicatie met fondsen.
Visie en Missie
Visie: SWW streeft naar een Wajir dat vredig, gezond en zelfredzaam is, dat beschikt over goede voorzieningen en dat in staat is om de uitdagingen van de toekomst aan te gaan. In Nederland streven wij naar sympathie en respect voor mensen zoals in Wajir.
Missie: SWW wil Wajir vergezellen naar een goede toekomst met respect voor authentieke waarden. Zij wil samen met haar lokale partnercomité de armste bevolking van Wajir ondersteunen op weg naar duurzame ontwikkeling en vrede middels projecten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, zorg voor gehandicapten, vrede en conflicthantering, water en sanitatie en alternatieve middelen van bestaan.SWW heeft hierbij speciale aandacht voor vrouwen, bejaarden en jongeren.
De projecten van SWW sluiten aan bij de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG) zoals deze door de Verenigde Naties zijn opgesteld.
Financiën
SWW krijgt haar fondsen door giften uit diverse hoeken zoals: kerken, scholen, vrouwenverenigingen, mannenkoor, fondsen, serviceclubs, zoals Rotary en particulieren. Organisaties als De Wilde Ganzen of ICCO/Kerk in Actie nemen vaak een derde deel van de projectbegroting voor hun rekening.
De jaarrekening is apart in deze website opgenomen. Zie Jaarverslagen
De inkomsten worden verkregen door een kleine groep vaste donateurs, door ad-
Er is een beperkt bedrag (op 31 december 2021 bedroeg dit € 10.480,= ) als reserve voor calamiteiten. Dit bedrag neemt gaandeweg af door besteding aan projecten omdat de inkomsten te gering zijn en aangevuld moeten worden uit deze reserve. Het bedrag staat op een spaarrekening van de RABO-
De Stichting Welzijn Wajir bestaat volledig uit vrijwilligers. Niemand ontvangt een beloning voor zijn of haar activiteiten.
SWW in Wajir
Tijdens hun verblijf in Wajir hadden de vijf huisartsen veel steun aan zuster Teresanne, een Italiaanse religieuze die al vele jaren in Wajir werkte. (zie voor een levensbeschrijving van haar onder Mensen: Bejaarden)
Direct na de oprichting van SWW vroegen de vijf huisartsen aan zuster Teresanna hoe zij het best Wajir konden helpen. Haar antwoord was kort en duidelijk: onderwijs!
Talloze droogtevluchtelingen zochten hun heil in Wajir, waar zij gingen wonen in hutten. Voor hun kinderen waren er geen mogelijkheden voor onderwijs. Ten eerste waren er veel te weinig scholen en ten tweede vroegen die scholen schoolgeld en dat hadden de berooide nomaden niet.
De huisartsen hadden geen deskundigheid op het gebied van onderwijs, maar hadden wel een groot aantal contacten en dat hielp bij het vinden van geld voor de bouw van de klaslokalen.
Op de cumulatieve projectlijst is onder andere te zien welke scholen geholpen zijn, maar ook welke projecten op andere terreinen zijn gerealiseerd.
Toen Teresanne in 2000 op bezoek kwam in Nederland had zij twee brieven bij zich: van de DC (de District Commissioner, de ‘gouverneur’) en van de pastoor van Wajir met het verzoek om een middelbare School op te richten en wel de Furaha Mixed Day Secondary School. Het bijzondere aan deze school was dat het een gemengde school betrof en dat was in deze moslimomgeving nogal revolutionair. Bovendien ging het om een Dagschool en dus niet om een veel duurdere internaatschool, zoals de meeste middelbare scholen in Kenia. Deze school kwam er en heeft inmiddels zo’n 1200 leerlingen en functioneert al geruime tijd onafhankelijk van SWW.
Later ging de focus naar een huttendorp (‘bulla’) dat zo mogelijk nog armer was: Makaror.
Hier werden een basisschool, een gezondheidscentrum, een verloskundekliniek en een Gemengde middelbare dagschool gebouwd.
De bestuursleden bezochten Wajir zeer regelmatig en liepen steeds tegen nieuwe noden en uitdagingen aan. Zo langzamerhand had SWW een flink aantal projecten met veel contactpersonen. Met de huidige communicatiemiddelen zijn fysieke werkbezoeken minder noodzakelijk geworden.
DAWN
Wij kregen behoefte aan een partnercomité dat onze ‘ogen en oren‘ in Wajir zou vormen, dat ons met hun kennis van de plaatselijke situatie zou kunnen adviseren en dat geleidelijk steeds meer taken zelf zou kunnen uitvoeren. In 2006 werden alle contactpersonen uitgenodigd om naar Garissa te komen om elkaar beter te leren kennen, voor overleg, voor een intensieve training en om te proberen zo’n partnercomité op te richten. Dat lukte prima !
Het comité noemde zichzelf DAWN, wat ‘dageraad’ of ‘dauw’ betekent en een afkorting is van Development Agency Wajir the Netherlands.
DAWN verkoos een vrouw, Habiba Suria, tot voorzitter.
Abdi Billow werd coördinator en is dat nog steeds.
Met de leden van DAWN is een intensieve samenwerking ontstaan, maar in de loop van de tijd vertrokken ook enkele leden bijvoorbeeld naar functies bij de nationale overheid of de Verenigde Naties en anderen maken nu deel uit van de County Government of het parlement.
Momenteel zijn Abdi, Habiba en John de sleutelfiguren maar Dawn heeft ad hoc contact met diverse andere betrokkenen. Er wordt gezocht naar uitbreiding van onze partnerorganisatie. Meer over Abdi Billow bij Bijzondere Personen